Bir dilek tut dedi. Düşündüm, kader olmamalıydı. Başarı dedim. Tam da yanımdaydı.
Dilek benim ömrümün 41 yılına şahitlik yapmış arkadaşım, dostum, canım, kardeşim. Hani derler ya, adam olacak çocuk küçüklüğünden belli olur diye. Tam da öyleydi işte. Biz derste tantana yaparken, öğretmenlerin görmez yanından kahkahalarla gülerken, gözüm ne zaman O’na takılsa, gözlerini kısmış, büyük bir dikkatle dersi dinlerdi. O zamanlar buna anlam veremezdim. Ama şimdi geldiği yeri, başarılarını görünce anlıyorum ki, her şeyin bir bedeli olduğu gibi, başarının da bir bedeli varmış. Oldukça da ağırmış. Taşımaya yürek, zirveye tırmanmaya dev adımlar gerekliymiş ve elbette ki, her şeyi zamanında yapmak lazımmış. Teneffüsler, insan ömrünün mola zamanlarını hakkıyla geçirmek içinmiş.
Her zaman şunu iddia etmişimdir, İş kadını olmak, erkek olup serbest işle uğraşmaktan çok daha zordur. Çünkü bir kadın, sadece işiyle değil, evinin, çocuklarının bütün sorunlarıyla da ilgilenmek zorundadır. Erkekler işini yapar, eve geldikleri zaman iş onlar için biter, oysa kadınlar işyerlerinden dönüp, evin kapısından girdikleri an, annelik, eş ve ev hanımı misyonunu yüklenmek zorundadır. Çünkü nedense bizim toplumuzda bu sorumluluklar genel olarak kadına verilmiştir. Bu nedenle, bir kadın iş kadını ise, ben iki kere takdir ederim o kadını.
Peki, şimdi kendisine soralım bakalım,
Seni bu günlere getiren süreci bize anlatır mısın Dilek’ciğim?
-Tabi anlatayım. Üniversiteyi bitirdikten sonra iş hayatına Akbank Adana Merkez Şube’de başladım. 1989 yılında Türk Hava Yollarının açmış olduğu yaklaşık 6000 kişilik yönetici adayı yabancı dil sınavına katıldım. Oldukça az kişinin seçildiği bu sınavı başarıyla geçince kariyer yaşantısına İstanbul’da devam etmeye başladım. Her şeyi zamanına göre değerlendirmek gerekir. Şimdilerde okul için, iş ve kariyer için şehir hatta ülke değiştirmek bile çok kolay ancak 1989 yılında bir kadın için doğduğu okuduğu şehri bırakıp, İstanbul’da kariyer yaşamına başlamak ve yaşamına devam etmek şimdilerde çok olağan bir durum olsa da o zamanlarda çok istisnai bir durumdu. Ailemden uzak tek başıma başarı basamaklarını tırmanırken en büyük motivasyonum başarma duygumdu. Ve böylece beni yaşam boyu öne çıkaran çok önemli bir misyonum doğrultusunda ilerlemiş oldum.
Peki misyonun neydi?
-“Öncü Olmak”. Evet Dilek Emir’i iki kelime ile özetlemek gerekirse her zaman için öncü olmayı sevdim. İlkler, yenilikler,yol açmalar, yol göstermeler, hedef koymalar, insanlık için bir şeyler yapmak, topluma yararlı olmak, insanlara yardım etmek çalışmak, koyduğunuz hedef doğrultusunda adım adım ilerlemek ve iz bırakmak..Bu dünyadan bir Dilek Yalman Emir geçti dedirtebilmek.
1989 yılında İstanbul’a taşındım ve THY Genel Müdürlük İnsan Kaynaklarında bir müddet çalıştıktan sonra kariyer planlanlarıma yön verdim. SuperSlow Zone’u açmadan önce çok uzun yıllar çok uluslu yabancı şirketlerde Mali ve İdari İşler Direktörlüğü ile yaptım.
Yabancı şirketlerdeki üst düzey tecrübemi fark yaratmak, yepyeni güzel şeylerin öncüsü olmak ve insanların yaşamına dokunabilmek isteğim ile birleştirdim. Bu doğrultuda sürekli araştırdım, yurtdışına seyahatler yaptım. 2008 yılında kariyerimde yeni bir perde açtım. O zamanlar kas neden güçlendirmelidir, egzersizin sağlığa önemi bu kadar bilinmezken ben önce Danimarka’ya sonra Amerika’ya giderek bu yönde eğitimler ve sertifikalar aldım. Bir an için bile olsa tereddüt etmedim, başaramama ihtimalimi düşünmedim. Çünkü hem en sevdiğim işi yapacaktım, hem insanlara yardım edip, hayatlarına sağlık ve mutluluk olarak yön verecektim hem de hedeflediğim şube sayıları ile pek çok insana iş imkanı yaratacaktım. Bugün ise SuperSlow Zone Türkiye Master Developer’ı olarak 15 şubeye ulaştık ve büyümeye devam ediyoruz.
Dilek hakkında ben de bir kaç kelam edeyim. Onun bahsetmediği yönlerini anlatayım. Dilek, sol göğsünde koskocaman bir merhamet, naiflik ve yardımseverlik deposu taşır. Mükemmel kelimesinin hakkını vere vere yaşar hayatı. İş kadınlığının ağır temposuna rağmen, herkesin iyi ve kötü gününde yanındadır. Bizim unuttuğumuzu o hatırlar. Doğum gününüz mü, o pasta illa o gün üflenecek. Onca işi arasında organizeyi yapıp bir mesajla bildiriverir bize. İyi bir anne, iyi bir evlat olmak konusunda hiç kimse eline su dökemez. Ha bu arada, kızımın düğününe, o hafta içinde tam üç kere Adana’ya gelmek zorunda kalsa da, katılmış, bana büyük bir dostluk örneği göstermiştir.
Evet, gençler, başarı kader değildir. Bir de üstüne zirveye mi çıktınız? İşiniz iki kere zor demektir. Zirveye çıkmak çok basamak gerektirir. Lakin zirve fırtınalıdır. O fırtınaya dayanabilmek işte marifet tam da buradadır. İşin sırrını mı merak ediyorsunuz, işte Dilek ablanızın başarı hikâyesi.
