20°
BABALAR DA ÖLÜR VAKTİ SAATİ DOLUNCA BİR SEN ÖLMEZSİN, BİR SEN DOĞARSIN HER 19 MAYIS’TA
Tam 98 yıl önceydi. Bir adam indi Bandırma vapurundan Samsun’a MAVİ GÖZLÜ BİR DEV Hani mavi dediysem öyle bildiğimiz maviden değil, insanın gözlerini kamaştıran, güneşin tekrar bu topraklara doğacağını müjdeleyen, gökyüzü mavisinden, hani dev dediysem öyle bildiğimiz devlerden de değil, ağzından çıkan tek bir kelimeyle bütün imkânsızlıklara rağmen aşılmaz yolları aşıp, geçilmez dağları devirecek kudrette olan devlerden.
İşte O MAVİ GÖZLÜ DEV, Türklerin kaderini değiştirecek, emsali görülmemiş mucizevi bir tarihin destanını yazacaktı ilk adım ki, Samsun topraklarına değen, anlı şanlı bir kurtuluş savaşının ilk emrini verecekti. Tarih bu emirle sarsılacak, bütün dünyanın şahit olacağı bir kahramanlık destanına tanıklık edecekti. Çaresiz eli kolu bağlı kenara çekilip satır satır, bu tarihe sığmayan adamın hikâyesini yazmak zorunda kalacaktı, hem de kalemini altın renkli bir mürekkepten alarak. Aslında TARİH ATATÜRK’Ü DEĞİL, ATATÜRK TARİHİ YAZACAKTI.
Dünyada eşi benzeri görülmemiş bir liderin ayak izleriydi bunlar.
Mustafa Kemal Atatürk, 87 yıl önce 16 Mayıs 1919’da Samsun’a doğru yola çıktığında, İtilaf Devletleri görevlilerinin Bandırma Vapurunda silah aramalarının ardından, “Bunlar hürriyet uğruna ölmeye karar verenlerin kuvvetini anlayamazlar. Biz, Anadolu’ya ne silah ne cephane götürüyoruz; biz ideali ve imanı götürüyoruz” demişti.
Devlet ağır hastaydı ve bu hastalık dermanı olmayan bir illet gibiydi. Çaresi yok, ilacı yok. İşte tam da o anda karar verdi bu kurtuluş savaşına, kendisine vaat edilen saltanatı bir çırpıda elinin tersiyle itti. “Egemenlik Kayıtsız Şartsız Milletindir” diyerek tarihe altın harflerle yazılacak bir zaferin kader gününü başlattı. Kendi menfaatlerini hatta kendi hayatını yok saydı. Önce Vatan dedi ve çıktı yola.
Mustafa Kemal, 14 Mayısta, Damat Ferit Paşa’nın Nişantaşı’ndaki evindeki akşam yemeğinde yeni görevi konusunda görüşmelerde bulundu. Sadrazam’ın yanından ayrıldıktan sonra, Cevat (Çobanlı) Paşa ile arasında şu konuşma geçti:
“- Bir şey mi yapacaksın Kemal?
– Evet Paşam, bir şey yapacağım.
– Allah muvaffak etsin.
– Mutlaka muvaffak olacağız.”
MUTLAKA MUVAFFAK OLACAĞIZ demişti o gün Atatürk. Dediğini de yaptı
Çünkü O
Allahın Türk milleti için gönderdiği en büyük mucizeydi
Çünkü O
dünyada hiç bir millete nasip olmamış bir liderdi,
Neden mucize, neden en büyük lider Bu topraklarda doğduysan eğer, önce annene babana sonra Atatürk’e açarsın gözünü. O artık senin Süpermen’indir, Seni bütün kötülüklerden koruyacak, her yardım istediğinde uçarak seni kurtarmaya gelecektir,
Bir lider yoktur ki, ölümünün üstünden tam 79 yıl geçmesine rağmen, her ölüm yıldönümünde halkını hıçkırıklara boğan, ilk gün ki gibi o ölüm acısını yaşatan, toprak bile kıyamamıştır Atatürk’e, bedeninin emanetini alsa da, ruhunu sonsuza dek ölümsüz kılmıştır
Aslında Atatürk’ü Türkiye sınırları içinde düşünmek mümkün değildir. Çünkü Atatürk aynı zamanda dünyanın hayran olduğu bir liderdir, ölümünün arkasından bir İtalyan radyosu şöyle anons geçmiştir,
“Sezar, İskender, Napolyon ayağa kalkınız büyüğünüz geliyor…
İşte Atatürk’ü tutuklamak üzere gönderilen İngiliz Binbaşını o günü şöyle anlatıyor
“19 Mayıs günü sabah erkenden iskeleye gittim. Sabah namazından çıkan herkes sahile inmişti. Kurtarıcılarını bekliyorlardı. Askerlerimle çevreyi kordon altına aldım.
Denizde, batı tarafında bir duman göründü. Sahildeki kalabalık heyecanlıydı. Bir de baktım ki, her askerimin arkasında siyah çizmeli, kara kalpaklı bir Türk subayı duruyor. Hepsinin silahlı olduğu muhakkak. Vapur iyice göründü. Görevimi iskele üzerinde yapamayacağımı düşünerek motoruma atlayıp vapura doğru hareket ettim. Mustafa Kemal Paşa’yı orada tutuklayacaktım.
Vapura ilk varan benim motorum oldu. Beraberimde getirdiğim iki erimi motorda bırakarak, tercümanımla birlikte vapurun iskelesine tırmandım. Güvertede beni selamlayan iki tayfaya: ‘Vapurdaki generali görmek istiyorum’ dedim.
Bir tanesi önümüze düşerek bizi salonun kapısına kadar götürdü. Kapıdaki görevli, durumu içeriye bildirdi ve geriye dönüp bizi salona aldı… Herkes ayakta idi…”
* * *
“Ortada, mavi gözlü, sert bakışlı kişi ile göz göze gelince ne söyleyeceğimi şaşırdım. Sert bir asker selamı verirken ağzımdan şu sözler döküldü: ‘Taburum emrinizdedir!’
Bunu nasıl söylemiştim? Daha önce hiç böyle bir şeyi aklımdan bile geçirmemiştim. Rum tercümanım şaşırdı, bir an durakladı. Ben kendisine dönüp bakınca hemen toparlandı ve Türkçe olarak generale iletti.
Mustafa Kemal Paşa’nın yüzünde hafif bir tebessüm belirdi, teşekkür etti ve beni de yanına alarak dışarıya çıktı.
Sanıyorum, bakışlarından etkilenip bir anda teslim olma kararı vermiştim.
Gözlerinin, inanılmaz bir etkileyici gücü vardı.’
Atatürk’ün doğum günüm 19 Mayıs’tır dediği günün anısı
Dışişleri Bakanlığı tarafından Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreterliği’ne gönderilen 10 Kasım 1936 tarihli bu yazıyı kendi sine uzatan Genel Sekreter Hasan Rıza Soyak’a Atatürk eliyle “Dur” işareti yaptı, sonra yazıyı sesli okumasını istedi. Hasan Rıza Soyak yukarıdaki yazıyı yüksek sesle okuduktan sonra Atatürk, o an birlikte çalış makta olduğu Afet İnan’a döndü ve yanıtını onun da izlemesini istediği bir el hareketi yaptı: “Benim doğum günümün, 19 Mayıs olduğunu bildiriniz” dedi.
Genel Sekreter Soyak, Atatürk’ün bu yanıtını elindeki kâğıdın alt bölümündeki boşluğa kurşun kalemle şöyle not etti:
“Cumhurbaşkanı Atatürk’ün doğum tarihi, 19 Mayıs 1881’dir.”
İngiltere Kralı Edward’ın bu ilgisinin nedeni, iki ay önce Türkiye’ye yaptığı gezisinde edindiği izlenimleri ve bizzat tanıdığı Atatürk’e karşı duyduğu kişisel hayranlıktı. Arıburnu Cephesi’nde Orgeneral Fahrettin Altay’ın karşılayıp Çanakkale’de Türk Şehitliği’ni, İngiliz Mezarlığı’nı ve birkaç cepheyi gezdirdiği Kral Edward’ı Atatürk, İstanbul’da rıhtımda bekliyordu.
Deniz o gün dalgalıydı ve kralı taşıyan motor inip çıkıyordu. Rıhtıma çıkmak istediği bir sırada konuk kralın eli yere değdi ve tozlandı. O anda Atatürk, kralın rıhtıma çıkmasına yardımcı olmak üzere elini uzatmıştı. Kral, Atatürk’ün kendisine uzattığı elini tutmadan önce, mendilini çıkardı ve tozlanan elini silmek istedi. Atatürk, o ünlü sözünü işte o an söyledi:
“Vatanımın toprağı temizdir” dedi. “O toprak, elinizi kirletmez.”
Evet, Atam, vatanımızın toprağı temizdir, çünkü bu topraklar senindir ve Türk Halkı ne şanslı bir millettir ki senin gibi bir Asrın Lideri kendisine nasip olmuştur. Sana olan minnetimiz ne kâğıtlara sığar, ne de bunu anlatmaya kalemimiz yeter.
İYİ Kİ VARSIN, İYİ Kİ HEP OLACAKSIN, İYİ Kİ TOPRAK SANA KIYAMADI VE BU MİLLET SENİN AŞKINLA SONSUZA DEK YAŞAMAYA LAYIK GÖRÜLDÜ, BU SEVDA ANANIN AK SÜTÜ GİBİ HELAL OLSUN SANA.
NİCE YILLARA PAŞAM
NİCE YILLARA GÖNLÜMÜZÜN TEK EFENDİSİ
DİNSE BU ÖZLEM
Çıkıp gelsen bir gün köşeden
O mavi gözlerini getirsen cennetten
Dinse bu özlem
Bitse bu melun hasret
Şaha kalksa toprak
Gökler fırtınalar koparıp
Kalkın dese
Ayağa kalkın
Dağlar taşlar
Nehirler denizler
Ayağa kalkın
Gönlümüzün efendisi
Kalbimizin tek sahibi geldi
Bayram günüdür bu gün
Tarih sayfaları coşsa
Kalemler hazırola geçip
Yine altın harflerle yazsa gelişini
Ha Atam
Gelsen bir gün
Dinse bu özlem
Bitse bu melun hasret
Ö.K.H
