Adana’da odasının kapı koluna kurduğu pompalı tüfek düzeneğiyle intihar eden gencin, engellilerin yürümesini çok ucuz maliyetli düzeneklerle kolaylaştıracak projeler yürüttüğü ortaya çıktı. İntihar eden Emre Görür’ün çocukluğundan bugününe albümü, gitar çaldığı videoları ve ürettiği kıyma makinesi düzeneği ile yürütme düzeneği videoları ortaya çıktı.
ADANA (İHA) – Adana’da odasının kapı koluna kurduğu pompalı tüfek düzeneğiyle intihar eden fizyoterapist Emre Görür’ün, engellilerin yürümesini oldukça ucuz maliyetli düzeneklerle kolaylaştıracak projeler yürüttüğü ortaya çıktı.
İstanbul Üniversitesinde fizyoterapi eğitimi gördükten sonra ailesinin Adana’daki evinde yaşamaya başlayan Emre Görür (26), 21 Ekim Cumartesi günü odasının kapı koluna pompalı tüfek düzeneği kurarak intihar planı yapmış, annesi Hülya Görür’ün sabah saatlerinde odasının kapısını açması üzerine düzenek nedeniyle başından vurularak olay yerinde hayatını kaybetmişti.
Olayın şokunu üzerinden atamayan Hülya Görür, bazı gazete ve televizyonlarda oğlunun kız arkadaşıyla yaşadığı problemler yüzünden intihar ettiği bilgilerini yalanlayarak, oğlunun 5 aydır psikolojik tedavi gördüğünü aktardı.
Oğlunun Kanada’da eğitim gören Gözde isimli kız arkadaşıyla hiçbir problemi olmadığını ve döndüğünde evlenmeyi planladıklarını aktaran anne Hülya Görür, oğlunun intihar etmesinin ardından kız arkadaşının Adana’ya geldiğini, oğlunun mezarını ziyaret ettiklerini dile getirdi.
İntihar eden Emre Görür’ün çocukluğundan bugüne albümü, gitar çaldığı videoları ve ürettiği kıyma makinesi düzeneği ile yürütme düzeneği videoları ortaya çıktı.
“OĞLUMUN PROJELERİNİ YAŞATACAĞIM”
Kameralara konuşmak istemeyen anne Hülya Görür, oğlunun çok yetenekli ve sıra dışı bir karakter olduğuna vurgu yaparak şunları söyledi:
“Bazı basın kuruluşları ‘hain evlat’, ‘hain düzenek’ gibi yakıştırmalar yaptılar. Oğlumun ne ailesiyle ne çevresiyle ne de sevgilisiyle hiçbir sorunu yoktu. Oğlumun sevgilisi Gözde’yle hala mesajlaşıyoruz. ‘Sen benim annemsin, melek gibisin. Ben de sizin kızınızım. İstediğiniz zaman atlar gelirim’ mesajlarıyla destek oluyor bana. Oğlum İstanbul’da yaşarken evi, arabası vardı, hiçbir sorunu da yoktu. Herkese örnek bir çocuktu. Çok iyi gitar çalıyordu. Yakışıklılıkta, zekada, beceride, terbiyede, saygıda örnek çocuktu. Çocuğum bin soru sor bin soruda verecek cevabı vardı. Engelli yaşlı ve çocukları yürütecek projeler üzerinde çalışıyordu. Yüzbinlerce dolara satılan rehabilitasyon cihazlarını çok ucuza hatta birkaç yüz liraya mal eden düzenekler yapmıştı. Elinden pek çok konuda iş geliyordu. Depresyonu geçici bir şeydi ancak intihar etti. Oğlumun bilgisayarındaki projeleri ortaya çıkartıp onları yaşatacağım.”
