Geçmişe Duyulan Özlem

Ben özlüyorum geçmişimi. Benim gibi düşünen binlerce hatta milyonlarca insan olduğuna da inanıyorum. İnsanlar neden özlemesin ki geçmişlerini. Eskiler hep daha iyi daha güzel anılar olarak kaldı hafızamızda. Her zaman geçmişe gitmek ve orada yaşamak isteriz de maalesef bulamayız hiçbir zaman böylesine bir fırsatı.

Herkesin geçmişinde biriktirdiği güzel anıları vardır her zaman gülümseyerek hatırladığı… Elbette ki insan olmanın gereği olarak kötü ve olumsuz hatırılar da vardır geçmişimizde ancak onlar bizleri hayata hazırlayan ve yaşanması gerektiği için yaşanılan bir ders ve tecrübe olarak durur hafızaların bir köşesinde.

İnsanlar geçmişlerini özellikle de çocukluklarını yaş biraz daha ilerleyince daha bir yâd eder durur. Bayramlar ve diğer özel günler çocuklukların en fazla hatırlandığı geçmişte bir tadı ve neşesi olan bu ise tatsız ve bayat anlardır.

Eskiden çocuk olmak, şu zamanın çocukları ile karşılaştırıldığında daha bir kıymetli gelir bana. Çünkü eski çocukluklarda birlikte oyun oynamanın verdiği huzur ve o andan alınan keyifler vardı. Şimdiki zamanın çocuklarında olduğu gibi biraz ruhsuz ve mekanik robotlara dönüşmüş çocuklar yoktu. Şimdiki çocuklar oyun oynamaktan bir haber, paylaşmaktan çok uzaktalar.

Verin ellerine cep telefonlarını, tabletleri karışmayın gerisine. Artık sizden ekmek istemezler, su istemezler. Onlar için hava gibi su gibi elzem olan ihtiyaçları yanlarındadır ve daha başka hiçbir şeyin de bir önemi yoktur.

Şimdi ben sormak istiyorum bu çocuklar hangi anıları biriktiriyorlar, ilerde hangi çocukluk hatıralarını anlatacaklar kendilerinden sonra gelenlere? Maalesef anlatacak hiçbir anıları yok.

Ne güzel çocukluğumuz vardı bizim zamanın çocuklarının. Bizden sonra gelen yeni nesillerde yaşadı bu güzel çocuklukları ancak şimdikilerde bunlardan eser yok. Bizlerin zamanında oynanan yakan top, ip atlama, körebe, beş taş, mendil kapmaca, güzel mi çirkin mi… saymakla bitmeyen oyunlar şimdiki çocuklara sorsanız öyle bakar kalırlar yüzünüze. Ancak tablet, bilgisayarı sorun hemen bilirler onları.

Ben ve benim gibi güzel çocukluk yaşayanların biriktirdikleri onlarca anı var ve bunları hatırlama da belleğimizdeki sayfalar yetersiz kalır. 

Bu nedenle ben diyorum ki iyi ki eskilerde çocuk olmuşum ve iyi ki bu kadar güzel çocukluğun anılarını hafızama kazımışım.

Ben özlüyorum geçmişimi. Benim gibi düşünen binlerce hatta milyonlarca insan olduğuna da inanıyorum. İnsanlar neden özlemesin ki geçmişlerini. Eskiler hep daha iyi daha güzel anılar olarak kaldı hafızamızda. Her zaman geçmişe gitmek ve orada yaşamak isteriz de maalesef bulamayız hiçbir zaman böylesine bir fırsatı.

Herkesin geçmişinde biriktirdiği güzel anıları vardır her zaman gülümseyerek hatırladığı… Elbette ki insan olmanın gereği olarak kötü ve olumsuz hatırılar da vardır geçmişimizde ancak onlar bizleri hayata hazırlayan ve yaşanması gerektiği için yaşanılan bir ders ve tecrübe olarak durur hafızaların bir köşesinde.

İnsanlar geçmişlerini özellikle de çocukluklarını yaş biraz daha ilerleyince daha bir yâd eder durur. Bayramlar ve diğer özel günler çocuklukların en fazla hatırlandığı geçmişte bir tadı ve neşesi olan bu ise tatsız ve bayat anlardır.

Eskiden çocuk olmak, şu zamanın çocukları ile karşılaştırıldığında daha bir kıymetli gelir bana. Çünkü eski çocukluklarda birlikte oyun oynamanın verdiği huzur ve o andan alınan keyifler vardı. Şimdiki zamanın çocuklarında olduğu gibi biraz ruhsuz ve mekanik robotlara dönüşmüş çocuklar yoktu. Şimdiki çocuklar oyun oynamaktan bir haber, paylaşmaktan çok uzaktalar.

Verin ellerine cep telefonlarını, tabletleri karışmayın gerisine. Artık sizden ekmek istemezler, su istemezler. Onlar için hava gibi su gibi elzem olan ihtiyaçları yanlarındadır ve daha başka hiçbir şeyin de bir önemi yoktur.

Şimdi ben sormak istiyorum bu çocuklar hangi anıları biriktiriyorlar, ilerde hangi çocukluk hatıralarını anlatacaklar kendilerinden sonra gelenlere? Maalesef anlatacak hiçbir anıları yok.

Ne güzel çocukluğumuz vardı bizim zamanın çocuklarının. Bizden sonra gelen yeni nesillerde yaşadı bu güzel çocuklukları ancak şimdikilerde bunlardan eser yok. Bizlerin zamanında oynanan yakan top, ip atlama, körebe, beş taş, mendil kapmaca, güzel mi çirkin mi… saymakla bitmeyen oyunlar şimdiki çocuklara sorsanız öyle bakar kalırlar yüzünüze. Ancak tablet, bilgisayarı sorun hemen bilirler onları.

Ben ve benim gibi güzel çocukluk yaşayanların biriktirdikleri onlarca anı var ve bunları hatırlama da belleğimizdeki sayfalar yetersiz kalır. 

Bu nedenle ben diyorum ki iyi ki eskilerde çocuk olmuşum ve iyi ki bu kadar güzel çocukluğun anılarını hafızama kazımışım.