Savaşlar insanoğlunun ve devletlerin acizliğinin göstergesidir. Savaşlar akıl ile yönetilse de gerçekte bir akıl tutulmasıdır. Savaş insanlık ve evrensel suçtur. En az savaşanlar kadar savaşa neden olanlar da suçludur.
Susuz bırakanların susuz bıraktıklarına su, aç bırakanların aç bıraktıklarına yemek yardımı yaptığı; ölenin de öldürenin de kurban olduğu; ölüme sebep olanların ölenler için yas tuttuğu; savaşa neden olan ve savaşı körükleyenlerin barış elçisi olduğu; şeytanın melek kılığına büründüğü; şeytanı melek zanneden bilgisiz halkların şeytana hizmet ettiği bir zamanda yaşıyoruz. Şeytanın en büyük sermayesinin insanların cahilliğinin olduğunu görüyoruz.